Spółka cywilna to najprostsza forma prowadzenia wspólnej działalności gospodarczej przez kilku przedsiębiorców. W sensie cywilistycznym spółka cywilna jest umową między przedsiębiorcami bez podmiotowości prawnej. Od wskazanej zasady są oczywiście wyłomy i tak np. spółka cywilna ma podmiotowość dla celów rozliczeń podatku VAT czy rozliczeń ZUS jako pracodawca.
Ciekawie przedstawia się kwestia spółki cywilnej w kontekście uzyskania prawa ochronnego na znak towarowy. Co do zasady prawo ochronne na znak towarowy może uzyskać jeden przedsiębiorca. Istnieje też kategoria wspólnego prawa ochronnego - które do ochrony może zgłosić kilku przedsiębiorców. Wspólne prawo obwarowane jest jednak dodatkowymi wymogami - przedsiębiorcy muszą złożyć regulamin znaku, w którym określone są warunki jego używania, dodatkowo używanie takie znaku nie może być sprzeczne z interesem publicznym i nie może mieć na celu wprowadzenia odbiorców w błąd.
Patrząc literalnie na przepisy ustawy prawo własności przemysłowej, jeżeli znak towarowy zgłaszają przedsiębiorcy prowadzący działalność w formie spółki cywilnej, powinni zgłosić go jako wspólne prawo ochronne, spółka nie ma bowiem podmiotowości prawnej, a zgodnie z dyspozycją art. 325 ust.1 ustawy prawo własności przemysłowej, w takim przypadku prawo udziela się na rzecz osoby lub osób fizycznych prowadzących ją na własny rachunek.
Urząd Patentowy RP przyjął jednak praktykę, w której udziela prawa ochronnego na znak towarowy na spółkę cywilną, jako podmiot, twierdząc, że o skuteczności nabycia prawa i tak decydować będą odpowiednie organy w konkretnym postępowaniu. Praktyka Urzędu prowadzi do wielu komplikacji. W przypadku bowiem rozpadu spółki cywilnej, powstaje problem komu przysługiwać ma prawo ochronne? To z kolei generuje nowe postępowania sądowe, których wynik - jak to w polskich sądach bywa - jest niepewny. Warto więc już na wstępie działania wspólników spółki cywilnej zawrzeć bądź odpowiednią umowę dotyczącą korzystania ze znaku - ewentualnie zgłosić go jako wspólne prawo ochronne - pozwoli to na oszczędność nerwów, energii a przede wszystkim pieniędzy.
Ciekawie przedstawia się kwestia spółki cywilnej w kontekście uzyskania prawa ochronnego na znak towarowy. Co do zasady prawo ochronne na znak towarowy może uzyskać jeden przedsiębiorca. Istnieje też kategoria wspólnego prawa ochronnego - które do ochrony może zgłosić kilku przedsiębiorców. Wspólne prawo obwarowane jest jednak dodatkowymi wymogami - przedsiębiorcy muszą złożyć regulamin znaku, w którym określone są warunki jego używania, dodatkowo używanie takie znaku nie może być sprzeczne z interesem publicznym i nie może mieć na celu wprowadzenia odbiorców w błąd.
Patrząc literalnie na przepisy ustawy prawo własności przemysłowej, jeżeli znak towarowy zgłaszają przedsiębiorcy prowadzący działalność w formie spółki cywilnej, powinni zgłosić go jako wspólne prawo ochronne, spółka nie ma bowiem podmiotowości prawnej, a zgodnie z dyspozycją art. 325 ust.1 ustawy prawo własności przemysłowej, w takim przypadku prawo udziela się na rzecz osoby lub osób fizycznych prowadzących ją na własny rachunek.
Urząd Patentowy RP przyjął jednak praktykę, w której udziela prawa ochronnego na znak towarowy na spółkę cywilną, jako podmiot, twierdząc, że o skuteczności nabycia prawa i tak decydować będą odpowiednie organy w konkretnym postępowaniu. Praktyka Urzędu prowadzi do wielu komplikacji. W przypadku bowiem rozpadu spółki cywilnej, powstaje problem komu przysługiwać ma prawo ochronne? To z kolei generuje nowe postępowania sądowe, których wynik - jak to w polskich sądach bywa - jest niepewny. Warto więc już na wstępie działania wspólników spółki cywilnej zawrzeć bądź odpowiednią umowę dotyczącą korzystania ze znaku - ewentualnie zgłosić go jako wspólne prawo ochronne - pozwoli to na oszczędność nerwów, energii a przede wszystkim pieniędzy.
Super artykuł. Pozdrawiam serdecznie.
ReplyDelete